Η γέφυρα Tacoma Narrows, μήκους σχεδόν 2 χιλιομέτρων, δόθηκε στην κυκλοφορία την 1η
Ιουλίου του 1940 και ένωνε τις περιοχές Tacoma και Gig Harbor κοντά στην Ουάσινγκτον. Η συγκεκριμένη
γέφυρα ήταν μια ιδιαίτερα ελαφριά κατασκευή και όπως αποκαλύφθηκε αργότερα από
μηχανικούς ιδιαίτερα ευαίσθητη στους δυνατούς ανέμους. Σε αντίθεση με τον τρόπο
που κατασκευάζονται οι γέφυρες σήμερα, η γέφυρα Tacoma Narrows κατασκευάστηκε
έτσι ώστε να πάλλεται όταν πνέουν δυνατοί άνεμοι. Το φαινόμενο αυτό έγινε πιο
έντονο και εν τέλει αποδείχθηκε καταστροφικό για τη γέφυρα λόγω των φαινομένων
συντονισμού της κατασκευής.
Τέσσερις μόλις μήνες μετά την κατασκευή της γέφυρας, στις 7 Νοεμβρίου του
1940, δυνατή ανεμοθύελλα με ανέμους που έφταναν τα 70 km/h ξέσπασε στην περιοχή. Οι άνεμοι προκάλεσαν την ισχυρή ταλάντωση της
γέφυρας από άκρη σε άκρη και σε συνδυασμό με τις ισχυρές εσωτερικές τάσεις που
αναπτύχθηκαν στην κατασκευή, προκάλεσαν την κατάρρευσή της χωρίς ευτυχώς ανθρώπινες
απώλειες. Το συμβάν, το οποίο κατεγράφη από τον φακό, ανάγκασε τους μηχανικούς
να αναθεωρήσουν σχετικά με τη σοβαρότητα των φαινομένων συντονισμού σε κατασκευές
και κτήρια. Μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, μια νέα γέφυρα
κατασκευάστηκε στη θέση της παλιάς.
