Ζωντανοί κρύσταλλοι

Δεν μπορούν να αναπαραχθούν αλλά εγείρουν το ερώτημα «τι σημαίνει να είναι κάτι ζωντανό;»

Ο καλύτερος τρόπος να κατανοήσει κανεις φαινόμενα όπως η ζωή είναι να τα προκαλέσει ο ίδιος. Με το σκεπτικό αυτο, μία ερευνητική ομάδα απο τη Νέα Υόρκη αποτελούμενη από φυσικούς επιχειρεί τη δημιουργία σφαιρικών σωματιδίων αιματίτη με πολυμερική επικάλυψη, τα οποία «μιμούνται» τον τρόπο που σμήνη πτηνών, κοπάδια ψαριών και αποικίες βακτηρίων οργανώνονται και κινούνται συντονισμένα.

Αυτό που τελικά προέκυψε από το εγχειρημά τους το οποίο παρουσιάστηκε στο περιοδικό Science ήταν «ζωντανοί» κρύσταλλοι δύο διαστάσεων οι οποίοι αφού σχηματιστούν, αποδιοργανώνονται και ανασυγκροτούνται σε διαφορετική περιοχή.

Στην παρουσία μπλε φωτος τα σωματίδια που αναπτύχθηκαν συγκρούονται και στοιχίζονται δημιουργώντας οργανωμένες δομές στο χώρο, εξ’ αιτίας μιας χημικής αντίδρασης η οποία προκαλεί την κρυστάλλωσή τους. Απουσία φωτός, η οργάνωση των σωματιδίων «χάνεται» και αυτά βρίσκονται ξανά στην αρχική  τους κατάσταση.

«Οι κρύσταλλοι παρουσιάζουν μεταβολισμό και κίνηση, δύο από τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την κατάταξή τους στους ζωντανούς οργανισμούς» σύμφωνα με τον Paul Chaikin, τον έναν από τους συγγραφείς της εν λόγω επιστημονικής εργασίας.

«Βλέπουμε πως με ένα απλό, ενεργό σύστημα, μπορούμε να αναπαράγουμε ορισμένα χαρακτηριστικά των ζωντανών οργανισμών», είπε ο κύριος συγγραφέας της εργασίας, Jeremie Palacci, σε συνεντευξή του στην ιστοσελίδα Wired.

«Δεν πιστεύω πως τα χαρακτηριστικά αυτά καθιστούν τα συγκεκριμένα συστήματα ζωντανά αλλά τονίζουν το γεγονός πως τα όρια ανάμεσα στην ύπαρξη ή όχι της ζωής σε ένα σύστημα είναι κάπως αυθαίρετα» συμπλήρωσε. Οι δύο επιστήμονες πειραματίζονται με σωματίδια που έχουν μεταβολισμό και μπορούν να αναπαραχθούν αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα κίνησης.